اثر گلچین گیلانی


نظرات شما عزیزان:

ساغروساقی
ساعت14:47---26 اسفند 1390
زمين مي خوريم. و اين ابتداي داستان است.

در تلخي روزها ، عشقهاي ناكام و ناقص را سپري مي كنيم. مي شكنيم. خنجر مي خوريم. تبعيد مي شويم... پياده رو ها را فرسوده مي كنيم با قدمهايمان. بالشها خيس مي شوند از اشكهايمان. در خود فشرده مي شويم و دنيا را با همه ي تلخيش لمس مي كنيم. تنها مي شويم. تنها مي مانيم...

اما، شايد مي شود هنوز هم دوست داشت و عشق نمرده. شايد روزي ، كسي بيايد كه مرهم شود. كسيكه تويي كه پنهانش كرده اي را از درونت بيرون بكشد و دوباره ، دل نا اميدت را از خوشي بلرزاند. كسي چه مي داند؟

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







چهار شنبه 24 اسفند 1390برچسب:,
|